Sevgili okuyucularım, "onaylanma" o kadar mühim ki varlığımızın besini diyebilirim. Her ne kadar "başkalarından beklentim yok" deyip "kendi kendime yeterim ben" gibi cümleler ile gücümüzü göstersek bile esasında en büyük gücü onaylanmada buluruz.
Eş olursun, eşinden beklersin...
Evlat olursun, anne-babandan beklersin...
Personel olursun, patronundan beklersin...
Onaylanma, varlığımızın en önemli malzemeleri, özgüven/özyeterlilik/ özdeğer vasıflarımızı besler.
Çocuklarınızı, eşinizi, çalışanınızı, arkadaşınızı onaylayın ki kendilerine inançları artsın.
Kendilerini yetersiz hissedenler sürekli onaylanma isteğinin peşinde olurlar. Kendileri ile barışık olamazlar...
Geri bildirim yani onaylanma almadığınız bir yaşam duvara konuşmak gibi değil midir?
