Değerli dostlar; Birkaç gündür bir şeyler yazmaya karar verdim, fakat bir türlü uygulamaya geçiremedim. Şimdi hem bir fırsatını bulmuşken hem de hazır ilhamı yakalamışken kaçırmadan başlayalım o zaman...
Yazımızın başlığına baktığınızda yine bu adam ne yazacak diye kendinize bir soru sorabilirsiniz. Evet, başlık biraz insanı ürpertiyor. Neden böyle bir başlık kullandım, dilerseniz hemen yazımıza geçelim. Ayrıca, unutmadan söyleyeyim, bu yazımızda kendi üzerimden yaşadıklarımı ispatlı bir şekilde, genel bir sorun olarak gördüğüm bu durumu anlatmaya çalışacağım.
Bundan 2-3-4 sene önce herkesin yaşadığı sıkıntıları o dönemi hafızalarımızda tekrar canlandırmaya çalışalım. Hatırlayın, Dünyayı etkisi altına Covid-19 belasını. Bu mikrop yüzünden nice insanlarımız hayatını kaybetti. Nice insanlarımız ondan sonra bir türlü toparlayamadı. Toparlamaya çalışsa da hiçbir şey eskisi gibi olmadı, olmayacak da. Ve bu illet hastalığın bizlerde bıraktığı etki yavaş yavaş ortaya çıkıyor. Hee belki şu da olabilir. Bizlere yok efendim burada aşı olmadan çalışamazsınız, yok efendim bu otobüse binemezsiniz, yok efendim şu toplantıya aşı olmayanlar katılamaz gibi birçok sebepten dolayı bu millet aşı olmak zorunda bırakıldı. Dediğim gibi belki de birçok kişinin şimdilerde yaşadığı bu durum aşıdan da kaynaklı olabilir.
O dönemlerde ben kendimden örnek verecek olursam; radyoda 6 gün yoğun tempoda çalışıyordum, hafta sonu geldiğinde şehir dışına güreşlere gidiyordum, cezaevi programı nedeniyle cezaevlerine her hafta ziyarete gidiyordum, yasak gelene kadar Hendekspor maçlarını yoğun tempoda takip ediyordum, televizyonda spor güreş ve siyaset programları yapıyordum, radyo programları yapıyordum. Yani o derece yoğunluğun içindeydim ve iyi bir performans sergiliyordum. Sonra gerek örnek teşkil etsin diye, gerekse de şehir dışına güreşlere gitmemiz hasebiyle iki doz olmak üzere o Alman aşısı denilen Biontek aşısını olmak durumunda kaldık...
Hatta o dönemlerde benim bu yoğun çalışmamı farkeden bir kardeşim bana aman abim dikkat et kendine diye, WhatsApp üzerinden bir iki ekran görüntüsü atmıştı. O ekran görüntüsündeki paylaşımda bir üniversite öğrencisi kardeşimizin feryadı vardı. Kardeşimiz, o aşılardan sonra görmemeye başlamış, kalp hastası olmuş, saçları dökülmüş, tansiyon hastası olmuş, vücudunun direnci düşmüş vs. Bu kardeşim bunları yazarak asla aşı olmayın diyordu. Tabii biz bunu maalesef sadece okuyarak geçtik. Bir iki gün sonra aşı olduk durum ortada.
Ben iki doz aşı oldum iki kere de aşı olmamıza rağmen ağır derecede de Covid-19 geçirdim. Etrafımda aşı olmayan birçok arkadaşım, dostum, akrabam ne aşı oldu ne de Covid-19 geçirdi...
Şimdi geldiğimiz, özellikle de benim geldiğim durumu anlatmaya çalışayım. Tıpkı o okuduğum ekran görüntüsündeki durumları harfiyen ben yaşıyorum. Gözlük kullanmıyordum şimdi kullanıyorum, hem yakın hem de uzak. Hatta gözlük olmadan değil yazı yazmak okuyamıyorum bile. Kalp nedir tansiyon nedir bilmezken şimdi ikisini de dibine kadar yaşıyorum. İlaç içmeyi unuttuğum gün güne 18-19 tansiyonla başlıyorum. Önceki paragrafta bahsettiğim gibi bir taşla 10 kuş vuran ben şimdi bırakın 3 kuşu tek kuş zor vuruyorum. Herkese her tarafa yetişen ben gazeteciliği zor bela yürütüyorum. Allah'tan emekli olduk, eğer olmasaydık işe gidecek halim kalır mıydı bilmiyorum.
Son olarak bu illet hastalık yüzünden çok canlarımız gitti. Özellikle de mensubu olmaktan gurur duyduğum güreş camiasından. Sonra ise, aşı olup da Covid-19 geçirmeyenler de yavaş yavaş aşıdan mı, başka bir şeyden mi bilmiyorum ama yavaş yavaş genç yaşta bu dünyadan göçüyor. Birçok arkadaşım, dostum bu saydıklarımın bıraktığı etkiden dolayı ahirete göçtü. Onun için sonumuz ne olacak bilmiyorum. Allah her şeyin hayırlısını, benim ve herkes için de ölümün de hayırlısını versin. Allah'ım İman ve Kur'an selametinden hiçbirimizi ayırmasın inşallah...
Onun için yazımızın başlığında da dediğim gibi, yazımızın sonunda da aynısını tekrarlıyorum. Sayın Cumhurbaşkanım; "Bize ne yaptılar? Yoksa, yavaş yavaş ölecek miyiz?" diye de sizlere soruyorum!
Saygılarımla...
Cemil Tekin / Gazeteci & Yazar
